Już za kilka dni do kin Odeon, m.in w Southampton oraz Bournemouth, wejdzie film “Volta” w reżyserii Juliusz Machulskiego. W rozmowie z nami, Machulski zdradza nam szczegóły filmu.
Tematem
„Volty” jest niby historyczno-sensacyjna intryga, ale źródłem komizmu są napięcia
między mężczyznami i kobietami. Co było najpierw?
Historyczno-sensacyjna
historia była pierwsza, ale nie potrafiłem znaleźć odpowiedniej dla niej
narracji. Potem miałem pomysł na team kobiet, które robią skok taki jak w
„Vabanku” czy w „Vinci”. Pewnego dnia pomyślałem, żeby te dwa pomysły połączyć,
i tak powstał punkt wyjścia do scenariusza „Volty”. W procesie oblekania we
współczesną opowieść historycznej intrygi zrozumiałem, że chciałbym, żeby mój
bohater, nieco negatywny, bo taki jest Bruno Volta, zderzył się z fajnymi, współczesnymi
dziewczynami, które nie ustępują mu w inteligencji, a przewyższają błyskotliwością.
Po raz
kolejny w Pańskiej twórczości kobiety wykazują się sprytem, inteligencją, umiejętnością
działania zespołowego. Co fascynuje Pana w kobietach?
Mężczyzn
znam na wylot, kobiety są ciekawsze i jako bohaterki filmu, i życia. Zaskakują
bez przerwy, ale także wnoszą pewien ład i moderują wszechpanujący testosteron,
który wyrządza światu tyleż dobrego co złego. Nie czuję się z tego powodu
osobnym reżyserem. François Truffaut powiedział kiedyś, że „smutkiem bez granic
są filmy bez kobiet”. I miał rację. Poza tym lepiej się patrzy na ekranie na
kobiety z charakterem niż na mężczyzn z charakterem, którzy pod naszą szerokością
geograficzną są synonimem „macho”.
Żartuje
Pan z naszej odległej historii, jak w „Volcie”, ale też humorem oswaja Pan
traumy, jak w „AmbaSSadzie”. Czy uznaje Pan jakieś granice dowcipu?
Warunkiem
sine qua non dobrego humoru jest, by żarty były śmieszne. Wydawało się, że
tematem tabu dla filmu komediowego jest np. Holocaust, ale Roberto Benigni w „Życie
jest piękne” udowodnił, że może być inaczej, i dostał za to nawet Oscara.
Wydaje mi się, że dziś szczególnie nie ma tematów tabu, jeżeli rzeczywiście żartuje
się z czegoś, ale nie kpi czy wyśmiewa. Chociaż rysownicy „Charlie Hebdo” zapłacili
za przekraczanie tej granicy najwyższą cenę.
Co sądzi
Pan o poprawności politycznej? W „Volcie” śmiało dworuje Pan sobie z Polaków,
naszej naiwności, kombinowania i nieznajomości historii.
Poprawność
polityczna w polityce i sferze publicznej jest moim zdaniem niezbędna. Inaczej
osuwamy się w chamskie rejony zacofanych prymitywów. Natomiast w obrębie sztuki
niekoniecznie. Dobrze jest czasem zawołać jak to dziecko: „Król jest nagi!”.
Przyznajmy, że jest sobie z czego dworować. Zwłaszcza ostatnio. Ci wszyscy tak
zwani prezydenci czy tak zwani politycy, zwłaszcza po prawej stronie, są
niewyczerpanym źródłem humoru. Kabarety nie mają sensu, bo nie nadążają wymyślać
humorystycznych sytuacji, którymi z nabzdyczoną miną nasi politycy sypią jak z
rękawa. Bruno Volta – którego pięknie zagrał Andrzej Zieliński – to archetyp
takiego Polaka „kierownika kuli ziemskiej”, któremu nikt nie podskoczy, bo
wszystko wie najlepiej, a w rzeczywistości w lukach w wykształceniu i obyciu
zmieściłby się Pałac Kultury.
Jak
ocenia Pan poczucie humoru Polaków?
Kiedy
zaczynałem 38 lat temu robić filmy, byłem w wieku tzw. idealnego widza, więc
zakładałem, że to, co śmieszy mnie, rozśmieszy także innych widzów, moich rówieśników.
Od tamtej pory minęło trochę czasu, ale bywa, że nadal udaje mi się rozśmieszyć
widownię. Myślę, że polscy widzowie mają poczucie humoru większe niż polscy
filmowcy, dlatego tak długo udaje mi się robić komedie, które ludzie lubią.
Zawsze próbuję robić filmy składające się z kilku warstw narracyjnych, żeby
trafić do jak najszerszej widowni, ale oczywiście nie sposób trafić do
wszystkich.
Nad „Voltą”
po raz kolejny pracował Pan z osobami, z którymi spotkał się Pan już wcześniej.
Ekipę od
jakiegoś czasu staram się mieć tę samą – to bardzo pomaga. Kiedy ma się
sprawdzonych ludzi na kluczowych pozycjach kręcenie idzie sprawniej. „Voltę”
nakręciłem z tą samą ekipą, z którą zrobiliśmy „Kołysankę”. Tu także mi zależało,
żeby opowieść na ekranie była wysmakowana i wystylizowana.  Podobnie jak w „Kołysance” wyglądało na to, że
zdjęcia, scenografię i kostiumy zrobiła jedna i ta sama osoba. W rzeczywistości
to był Arek Tomiak, Wojtek Żogała i Ewa Machulska – świetnie uzupełniający się
zespół.
Scenariusz
pisał Pan już z myślą o konkretnych aktorach?
Zaczynając
pisać scenariusz, podstawiam sobie konkretne twarze pod wymyślane postaci i
charaktery – choć zdarza się, że potem grają je inne aktorki lub aktorzy.
Staram się obsadzać postaci psychofizycznie, a nie tylko aktorami, których znam
i lubię. Ale oczywiście jak długo będę miał rolę dla Roberta Więckiewicza, a
jemu będzie chciało się grać w moim filmie, to zawsze z radością się spotkamy.
Teraz czuję, że takim aktorem, którego będę chciał często spotykać, jest
Andrzej Zieliński. Poznaliśmy się, pracując przy dwóch teatrach telewizji i
przy „Volcie”. Łączy nas podobne poczucie humoru i punkt widzenia na wiele
spraw – w tym otaczającą rzeczywistość, więc to dobrze rokuje. Bruna Voltę pisałem
dla niego. Bruno to dość niesympatyczna osoba, ale Andrzej jest tak
sympatycznym aktorem, że na tych dwóch sprzecznościach zbudowaliśmy charakter
postaci tak, żeby widz nie będzie mu specjalnie kibicował, ale na koniec będzie
współczuł. Postać Dolnego pisałem pod Jacka Braciaka. Wiedziałem, że jak Jacek
nie będzie mógł tego zagrać, to mam problem. Na szczęście mógł i zrobił to,
przekraczając moje najśmielsze oczekiwania. „Dycha” to od pierwszych słów był
Michał Żurawski – ochroniarz o twarzy dziecka. Michał dodał bardzo charakteru
tej postaci. Widziałem też, że w retrospekcjach te niewielkie role kameo
powinni zagrać bardzo znani aktorzy – i tak się też stało. Tomek Kot i Robert
Więckiewicz odpowiedzieli natychmiast, a potem dołączyli do nich Antek Pawlicki
i Bartek Porczyk, który gra już u mnie trzecią rolę w obcym języku – po
niemieckim i holenderskim teraz po francusku.


Podobnie
było z aktorkami?
Najtrudniej
było wymyślić kwartet kobiecy. Role Olgi Bołądź obserwowałem od dłuższego czasu
i napisałem dla niej postać Wiki. Z Olą Domańską spotkaliśmy się wcześniej dwa
razy i wiedziałem, że to ona jako Aga będzie musiała przekonać widza do swojej
postaci, która może wydawać się na początku dwuznaczna – młoda dziewczyna związana
ze starszym, bogatym partnerem. Ola bardzo ładnie wybroniła swoją postać, a ma
potencjał na wspaniałą aktorkę, o której jeszcze usłyszymy. Kasia Herman miała
małą, ale bardzo istotną rolę, która zapada w pamięć. Nie wiem, jak ona to
zrobiła, ale zagrała tylko trzy sceny, a wydaje się, jakby miała jedną z ważniejszych
ról w filmie. Wreszcie Joanna Szczepkowska, która idealnie uosabia profesor Dąbrowską
i która ma ogromne poczucie humoru, a z którą od dawna pragnąłem się spotkać w pracy.
W
„Volcie” istotną rolę odgrywa Lublin, tak jak w „Vinci” ważny był Kraków, a w
„Deja vu” Odessa. Jak dobiera Pan lokacje?
Kiedy
zacząłem pisać scenariusz, z lenistwa umieściłem akcję na wybrzeżu, w okolicach
Sopotu, bo tam mam drugi dom. Ale Lublin – miasto mojego dzieciństwa, zawsze był
mi bliski. Mieszkałem tam od drugiego do ósmego roku życia. Czyli tam nauczyłem
się czytać, pisać, jeździć na rowerze i zawsze miałem wielki sentyment do tego
miejsca. Kiedy więc na zaproszenie Teatru Starego w Lublinie napisałem i wyreżyserowałem
sztukę o Niccolò Machiavellim, wiele czasu na nowo spędzałem w tym mieście i
spotkałem dobrze życzących mi ludzi, którzy namawiali mnie, bym nakręcił również
film w Lublinie. A ponieważ miasto szukało tematu na swoje 700-lecie, które
przypada w tym roku, wydało mi się, że po kilku istotnych zmianach intryga
scenariusza funkcjonować będzie lepiej w obrębie murów lubelskiego Starego
Miasta. I tak się stało. Kolejną wersję scenariusza napisałem na Lublin i
lubelski region, czyli również Nałęczów i Kazimierz Dolny. Dzięki kaplicy Świętej
Trójcy na lubelskim zamku, Trybunałowi Koronnemu czy obrazowi Matejki „Unia
Lubelska” powstały nowe, kluczowe dla intrygi fabuły sceny.



“Volta” w brytyjskich kinach pojawi się 8 września 2017. Więcej informacji o filmie i seansach w pobliskich kinach znajdziesz na www.odeon.co.uk.

 

- Reklama -

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Napisz komentarz
Wpisz swoje imię tutaj